Pepe Piasecki rocznik 49, popełnił „dzieło” pt „Generał” w którym opisuje burzliwe i piękne lata siedemdziesiąte w Ludowym Wojsku Polskim. Autor ma świadomość, że Josephem Hellerem nie jest, a tytułowy „Generał” Jossarinem. Książka jest napisana teoretycznie przez 3 autorów: „generała”, jego wspomnienia kombatanckie, „pisarza wojskowego” – eseje i opowiadania o tematyce wojskowej, gdzie „Generał” też jest ich bohaterem oraz leksykony gwary żołnierskiej, zebrane i skatalogowane przez Pepe Piaseckiego.
Ten poradnik będzie służył młodym ludziom „bezproblemowo” i „bezstresowo” (pisarz wojskowy pisze w cudzysłowie, bo zawsze są stresy i problemy!) przeżyć okres służby wojskowej. Dzięki zdobytej wiedzy (teoretycznej) późniejszy adept „wojskowej szkoły życia” będzie mógł zamiast spluwać z obrzydzeniem na żołnierskie reminiscencje, wspominać z satysfakcją wczasy na koszt Ministerstwa Obrony Narodowej.
Druga część „Spoko Maroko, dalsze porady dla podróżnika”, to zbiór opowiadań głównego bohatera, który kilka lat później zwiedza samotnie Maroko północne.
Każdy obywatel Rzeczpospolitej Polskiej powinien obligatoryjnie spędzić dwa tygodnie w Maroku na koszt podatnika. Wtedy, po powrocie wszystko mu się już będzie w naszej ukochanej Ojczyźnie podobać…
Czy Maroko to raj i spełnienie marzeń? Czy aby na pewno zabranie żony do egzotycznego kraju bez wcześniejszej konsultacji to najlepszy pomysł? Dlaczego, u diaska, w Marrakeszu nie da się kupić latających dywanów? I czy słowa głównego bohatera naprawdę należy traktować poważnie?…
